Wychowankowie usamodzielniani przed 2011r
Do pomocy dla osób usamodzielnianych, które przed dniem 1 stycznia 2012 opuściły rodzinę zastępczą albo placówkę opiekuńczo-wychowawczą, albo pobierają pomoc przyznaną im na podstawie art. 88 ust 1. ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (Dz. U. z 2009 r. Nr. 175, poz.1362, z póż. zmianami), stosuje się przepisy dotychczasowe.
Kim jest usamodzielniany wychowanek
Usamodzielniany wychowanek to:
osoba, która osiągnęła pełnoletność w rodzinie zastępczej;
osoba pełnoletnia opuszczająca następujące placówki:
dom pomocy społecznej dla dzieci i młodzieży niepełnosprawnych intelektualnie;
placówkę opiekuńczo – wychowawcza typu rodzinnego i socjalizacyjnego,
dom dla matek z małoletnimi dziećmi i kobiet w ciąży (jeżeli wcześniej przebywała co najmniej rok w rodzinie zastępczej, całodobowej placówce opiekuńczo wychowawczej, domu pomocy społecznej, schronisku dla nieletnich, zakładzie poprawczym, specjalnym ośrodku szkolno-wychowawczym, specjalnym ośrodku wychowawczym, młodzieżowym ośrodku socjoterapii, młodzieżowym ośrodku wychowawczym)
schronisko dla nieletnich,
zakład poprawczy,
specjalny ośrodek szkolno – wychowawczy,
specjalny ośrodek wychowawczy,
młodzieżowy ośrodek socjoterapii,
młodzieżowy ośrodek wychowawczy
Opiekun usamodzielnienia
Opiekunem usamodzielnienia może być, po wyrażeniu zgody:
jedno z rodziców zastępczych,
dyrektor placówki rodzinnej,
pracownik socjalny powiatowego centrum pomocy rodzinie,
wychowawca, psycholog lub pracownik socjalny placówki opiekuńczo-wychowawczej, domu pomocy społecznej, schroniska dla nieletnich, zakładu poprawczego, specjalnego ośrodka szkolno – wychowawczego, młodzieżowego ośrodka wychowawczego,
inna osoba wskazana przez osobę usamodzielnianą, do której ma on zaufanie i która będzie faktycznie wspierać go w trudnym okresie „wchodzenia w dorosłe życie”
Do zadań opiekuna usamodzielnienia należy:
zaznajomienie się z dokumentacją i drogą życiową osoby usamodzielnianej,
opracowanie wspólnie z osobą usamodzielnianą indywidualnego programu usamodzielnienia,
ocena realizacji indywidualnego programu i jego modyfikowanie,
współpraca z rodziną osoby usamodzielnianej oraz ze środowiskiem lokalnym, zwłaszcza ze szkołą, gminą,
opiniowanie wniosku o pomoc pieniężną na usamodzielnienie i na kontynuowanie nauki,
zobowiązanie się do aktywnego uczestnictwa w budowaniu i realizacji programu usamodzielnienia wychowanka,
zobowiązanie się do wspierania wychowanka w trakcie trwania całego procesu usamodzielnienia,
w celu realizacji programu usamodzielnienia współpraca z pracownikiem socjalnym Powiatowego Centrum Pomocy Rodzinie.
Indywidualny program usamodzielniania
Indywidualny program usamodzielnienia opracowany przez wychowanka przy współudziale opiekuna usamodzielnienia to dokument, który określa wszystkie ważne dla przyszłości młodego człowieka aspekty. Dobrze opracowany program pozwala na szczegółowe zaplanowanie drogi życiowej usamodzielnianego wychowanka, w tym planu kontynuowania nauki, oswojenie się z poszczególnymi etapami tej drogi i przewidzenie trudności, jakie mogą go spotkać.
Indywidualny program usamodzielnienia, zawierający zobowiązanie wychowanka do realizacji poszczególnych etapów programu, zatwierdzony przez kierownika powiatowego centrum pomocy rodzinie, staje się podstawą do przyznania świadczeń na usamodzielnienie.
Warunki udzielania pomocy usamodzielnianym wychowankom:
Warunkiem udzielania pomocy usamodzielnianym wychowankom jest:
wskazanie przez osobę usamodzielnianą, co najmniej na 2 miesiące przed osiągnięciem przez nią pełnoletniości, danych osobowych osoby, która podejmuje się pełnienia funkcji opiekuna usamodzielnienia oraz przedstawienie pisemnej zgody tej osoby,
opracowanie, wspólnie z opiekunem usamodzielnienia, indywidualnego programu usamodzielnienia i złożenie go do zatwierdzenia przez Dyrektora PCPR
zobowiązanie usamodzielnionego wychowanka do realizacji indywidualnego programu usamodzielnienia wyrażone na piśmie,
złożenie wniosku o przyznanie pomocy,
udokumentowanie podczas wywiadu środowiskowego, przeprowadzonego przez pracownika socjalnego trudnej sytuacji dochodowej, tj. spełnienie następującego kryterium: w przypadku osoby samotnie gospodarującej, dochód osoby usamodzielnianej nie może przekroczyć 200% kwoty kryterium dochodowego na osobę samotnie gospodarującą (1.084 zł), w przypadku osoby w rodzinie, dochód na osobę w rodzinie nie może przekroczyć 200% kwoty kryterium dochodowego na osobę w rodzinie (912 zł. na osobę w rodzinie).
W przypadku ubiegania się o pomoc pieniężną na usamodzielnienie, poza w/w warunkami niezbędna jest pisemna deklaracja osoby usamodzielnianej, zawarta w indywidualnym programie usamodzielnienia, że pomoc zostanie wykorzystana zgodnie z celem, na który została przyznana oraz rozliczona w terminie 3 miesięcy od zakończenia realizacji pomocy.
W przypadku ubiegania się o pomoc pieniężną na kontynuowanie nauki, poza w/w warunkami niezbędne jest określenie w indywidualnym programie usamodzielnienia planu kontynuowania nauki oraz przedkładanie na początku każdego semestru zaświadczenia stwierdzającego kontynuowanie nauki w gimnazjum, szkole ponadgimnazjalnej, szkole ponadpodstawowej lub szkole wyższej.
Formy pomocy dla usamodzielnianych wychowanków
Pomoc pieniężna:
pomoc pieniężna na usamodzielnienie
pomoc pieniężna na kontynuowanie nauki
Inne formy pomocy:
pomoc w uzyskaniu odpowiednich warunków mieszkaniowych, w tym w mieszkaniu chronionym
pomoc w uzyskaniu zatrudnienia
pomoc na zagospodarowanie w formie rzeczowej